HIPERTERMIA A NOWOTWORY.
Hipertermia jest często wymieniana jako dodatkowa terapia w leczeniu nowotworów. Uważa się, że jej połączenie z radioterapią i chemioterapią może przynieść pozytywne efekty w przypadku mięsaków, czerniaka, nowotworów głowy i szyi, mózgu, płuc, przełyku, piersi, pęcherza moczowego, prostaty, odbytnicy, wątroby, jajnika, szyjki macicy oraz skóry. Jednakże, zaleca się jej stosowanie praktycznie we wszystkich postaciach nowotworów, z wyjątkiem nowotworów krwi, i we wszystkich etapach choroby nowotworowej.
Należy jednak uważać na sformułowanie „skuteczność”, ponieważ hipertermia przynosi jedynie pewną poprawę wyników, które pozostają wciąż mało optymistyczne. Przykładowo, u pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich, stosowanie hipertermii zwiększa szanse przeżycia dwóch lat z 12% do 37%. Podobne zwiększenie szans na przeżycie obserwuje się u pacjentów z glejakiem mózgu (z 15% do 31%) oraz z czerniakiem (z 28% do 48%). Należy jednak pamiętać, że ogólnie przyjmuje się okres pięcioletni jako kryterium wyleczenia, a podawane wyniki dotyczą jedynie okresu dwuletniego. W związku z tym, stosowanie hipertermii wciąż daje znikome szanse na wyleczenie.
Najlepsze efekty stosowania hipertermii obserwuje się w przypadku lepiej rokujących nowotworów, takich jak rak sutka czy szyjki macicy.
Ośrodki medyczne donoszą o znacznie bardziej korzystnych wynikach, gdy hipertermię łączy się z nietoksyczną terapią immunologiczną. W niektórych ośrodkach stosuje się zastrzyki z własnych komórek dendrytycznych, ekstrakt z jemioły lub uzupełnienie brakujących składników odżywczych. Ponadto, stosuje się oryginalny protokół Kelleya, który obejmuje codzienne sesje w saunie z lampami na bliską podczerwień. Wspaniałym polem przyszłych badań jest połączenie hipertermii z metodą dr. Budwig.
Badania wykazują, że skojarzenie hipertermii z nietoksyczną terapią immunologiczną przynosi lepsze wyniki. W niektórych ośrodkach stosuje się zastrzyki z własnych komórek dendrytycznych, ekstrakt z jemioły lub uzupełnienie brakujących składników odżywczych. Ośrodki medyczne stosują również oryginalny protokół Kelleya, który zawiera codzienne sesje w saunie z lampami na bliską podczerwień. Skojarzenie hipertermii z metodą dr. Budwig jest obiecującym obszarem do przeprowadzenia badań w przyszłości.
ZALECENIA PRZECIWWSKAZAŃ DLA HIPERTERMI
Podczas stosowania hipertermii należy brać pod uwagę pewne przeciwwskazania. Wśród nich można wymienić osoby z rozrusznikiem serca, z niekontrolowaną nadczynnością tarczycy, cierpiące na gruźlicę jamistą, ostrą żółtaczkę, uszkodzenia termiczne skóry, niektóre ostre stany chorobowe, które preferują zimne aplikacje, ciążę oraz osoby, u których występują zakłócenia tolerancji cieplnej lub brak współpracy ze strony pacjenta.
W przypadku pacjentów z niewydolnością serca, arytmiami, zaawansowanymi uszkodzeniami narządów, miażdżycą wieńcowo-mózgową oraz nowotworami, wymagana jest indywidualna kwalifikacja oraz szczególny nadzór medyczny.
W celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta, ważne jest, aby lekarz dokładnie zbadał historię medyczną i określił, czy hipertermia jest odpowiednia dla pacjenta. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Podsumowując, hipertermia jest skuteczną metodą leczenia, ale nie jest odpowiednia dla każdego pacjenta. Wymaga indywidualnego podejścia oraz nadzoru medycznego, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii.
ZALECENIA PRZECIWWSKAZAŃ DLA HIPERTERMII.
Podczas stosowania hipertermii należy brać pod uwagę pewne przeciwwskazania. Wśród nich można wymienić osoby z rozrusznikiem serca, z niekontrolowaną nadczynnością tarczycy, cierpiące na gruźlicę jamistą, ostrą żółtaczkę, uszkodzenia termiczne skóry, niektóre ostre stany chorobowe, które preferują zimne aplikacje, ciążę oraz osoby, u których występują zakłócenia tolerancji cieplnej lub brak współpracy ze strony pacjenta.
W przypadku pacjentów z niewydolnością serca, arytmiami, zaawansowanymi uszkodzeniami narządów, miażdżycą wieńcowo-mózgową oraz nowotworami, wymagana jest indywidualna kwalifikacja oraz szczególny nadzór medyczny.
W celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta, ważne jest, aby lekarz dokładnie zbadał historię medyczną i określił, czy hipertermia jest odpowiednia dla pacjenta. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Podsumowując, hipertermia jest skuteczną metodą leczenia, ale nie jest odpowiednia dla każdego pacjenta. Wymaga indywidualnego podejścia oraz nadzoru medycznego, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii.
PRZEDE WSZYSTKIM PROFILAKTYKA.
Od wieków sauna oraz inne naturalne metody hipertermii z użyciem energii ognia dowiodły swojej skuteczności. Jednak nigdy wcześniej nie mieliśmy do czynienia z tak dużą ilością toksycznych związków, metali oraz przewlekłych i uporczywych infekcji, jakie dzisiaj występują. W międzyczasie, wraz z rosnącą urbanizacją, coraz trudniej jest uzyskać dostęp do leczniczych źródeł podczerwieni, takich jak słońce czy ogień. Może to być przyczyną rosnącej popularności nowoczesnych metod hipertermii w XXI wieku, wykorzystujących nowe, silniejsze i bardziej dostępne źródła energii (paradoksalnie, więcej ludzi ma dziś kontakt z prądem niż możliwość rozpalenia ognia w domu). Leczenie podczerwienią w medycynie konwencjonalnej jest stosunkowo nową metodą, a jej skuteczność i bezpieczeństwo wymagają jeszcze wieloletnich badań i obserwacji. Nadal jednak niezmiennie prawdziwe pozostaje stwierdzenie, że profilaktyka jest najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia.
Przeczytaj PIERWSZĄ część tego artykułu.
Uzdrawiające i oczyszczające właściwości GORĄCZKI – Część 1.
